Φαίνεται ότι αποτελεί πλέον «παράδοση» κάθε χρόνο , τέτοια εποχή, οι μαθητές των Μουσικών Σχολείων να «παίρνουν» τους δρόμους, με στόχο να εκφράσουν τις διαμαρτυρίες τους για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στις σπουδές τους.
Δίπλα στους αγώνες και τα αιτήματα των μαθητών είναι γονείς και εκπαιδευτικοί , καθώς διαπιστώνουν ότι η μουσική εκπαίδευση, χρόνο με το χρόνο απαξιώνεται .
«Αναγκαζόμαστε να αγοράζουμε με δικά μας έξοδα τα βιβλία, δεν έχουμε όλα τα μουσικά όργανα, οι καθηγητές καθυστερούν να προσληφθούν ενώ και οι αίθουσες διδασκαλίας δεν είναι κατάλληλες» δηλώνουν μεταξύ των άλλων οι μαθητές των Μουσικών Σχολείων σε όλη τη χώρα.
Ίδια τα αιτήματα και από τους μαθητές του Μουσικού Σχολείου Πρέβεζας, που πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης την περασμένη βδομάδα. Μια κινητοποίηση που όπως δηλώνουν οι μαθητές «αποτελεί μια απάντηση
στην συνεχιζόμενη υποβάθμιση και υποστελέχωση των Μουσικών Σχολείων και της Μουσικής Εκπαίδευσης».
Και βέβαια κάθε φορά που γίνονται παρόμοιες κινητοποιήσεις στην Πρέβεζα, εκ των πραγμάτων επανέρχεται στην επικαιρότητα το πρόβλημα της έλλειψης των κτιριακών υποδομών.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το Μουσικό Σχολείο Πρέβεζας, κλείνει φέτος 15 χρόνια λειτουργίας και στεγάζεται ακόμη στις λυόμενες αίθουσες, που είχαν χρησιμοποιηθεί το 2009 ως “λύση ανάγκης”. Από το 2011 που καταργήθηκε η Νομαρχία και η αρμοδιότητα των σχολικών κτιρίων πέρασε στο Δήμο Πρέβεζας, μέχρι και σήμερα, δεν κατάφεραν οι αρμόδιοι να προσθέσουν “ούτε ένα λιθαράκι”.
Όταν επί Νομαρχίας, μελετήθηκαν και κατασκευάστηκαν δεκάδες σχολικές μονάδες, όλων των βαθμίδων, από το 2011 μέχρι σήμερα δεν κατάφεραν ούτε να μελετήσουν ένα σύγχρονο κτίριο για να στεγάσει το
Μουσικό Σχολείο.
Τυχαίο;;
Δε νομίζω!!!
Είναι κι αυτό μια απόδειξη ότι στην πολιτική δεν είναι όλοι ίδιοι!!
Παρ’ ότι το μουσικό σχολείο, με την εκπαιδευτική και πολιτιστική του προσφορά, έχει βάλει τη δικιά του σφραγίδα στην Πρέβεζα.
Παρ’ ότι η κατασκευή του κτιρίου ήταν διαχρονικό και καθολικό αίτημα της εκπαιδευτικής κοινότητας και της τοπικής κοινωνίας και είχε γίνει αντικείμενο αλλεπάλληλων συσκέψεων των θεσμικών φορέων και συζητήσεων στα Δημοτικά Συμβούλια.
Τόσα χρόνια ακούμε μόνο λόγια και υποσχέσεις, με πιο πρόσφατη αυτή του πρώην αν. Υπουργού Εσωτερικών κ. Πέτσα ο οποίος κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο Δημαρχείο Πρέβεζας, στα μέσα του 2022, ανακοίνωσε μεταξύ άλλων και «τη χρηματοδότηση μελέτης και την κατασκευή διαδημοτικού Μουσικού Σχολείου στην Πρέβεζα από το πρόγραμμα Αντώνης Τρίτσης».
Από τότε μέχρι σήμερα, «ούτε φωνή ούτε ακρόαση».
Σε λίγες μέρες μπαίνουμε στο 2024 και το αίτημα των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των γονιών της Πρέβεζας παραμένει ανεκπλήρωτο. Η εκπαιδευτική κοινότητα της Πρέβεζας συνεχίζει να διερωτάται, για ποιο λόγο ένα χρόνιο και δίκαιο αίτημα δεν ικανοποιείται.
Μήπως η δημοτική αρχή, πέρα από τις γνωστές δικαιολογίες, μπορεί επιτέλους να δώσει μια πειστική απάντηση, για «το τι μέλει γενέσθαι» με το συγκεκριμένο έργο;
Μήπως ο κ. Γεωργάκος και οι συνεργάτες του, μετά την επανεκλογή τους νοιώθουν την υποχρέωση να θέσουν το συγκεκριμένο αίτημα στις ΑΜΕΣΕΣ προτεραιότητες τους και να δώσουν λύση στο πρόβλημα;
Ερωτήματα βασανιστικά, τα οποία και απαιτούν υπεύθυνες απαντήσεις.
Τις αναμένουμε!!