Εορτολόγιο 2/1

Προεόρτια των Φώτων.

Σιλβέστρου πάπα Ρώμης (†335)*  και Κοσμά Α` αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, του θαυματουργού (1075-1081).

  • Ο Άγιος Σίλβεστρος ήταν γιος του Ρουφίνου, γεννημένος στη Ρώμη και από μικρή ηλικία εισχωρεί στους κόλπους της Εκκλησίας. Σε ηλικία τριάντα χρόνων χειροτονείται από τον Πάπα Μαρκελίνο· γίνεται Πάπας το 314 μ.Χ. και διαδέχεται τον Άγιο Μελχιάδη ή Μιλτιάδη. Ενδιαφέρθηκε και πολέμησε πολύ την αίρεση του Αρείου και θέσπισε τους λειτουργικούς κανόνες για τον καθαγιασμό του μύρου του αγίου χρίσματος. Αλλά μεταξύ των καλύτερων έργων του Πάπα Σιλβέστρου, ξεχωρίζει το έργο της μέριμνας για τη βιοτική συντήρηση των φτωχότερων κληρικών και των μοναχών γυναικών, ώστε οι άνθρωποι αυτοί της πνευματικής διακονίας και προσευχής να μην αποσπώνται από το κυρίως έργο τους. Ο Άγιος Σίλβεστρος έκανε επίσης πολλά θαύματα με αποτέλεσμα να πιστέψουν στο Χριστό πολλοί άνθρωποι μεταξύ των οποίων και ο Μέγας Κωνσταντίνος (βλέπε 21 Μαΐου) τον οποίο χειραγώγησε στην πίστη και εν συνεχεία τον βάπτισε.Με τη συμβουλή του Αγίου Σιλβέστρου, ο Μέγας Κωνσταντίνος ανήγειρε επτά ναούς, για να εορτάζονται οι εορτές του Σωτήρος Χριστού και των Αγίων Μαρτύρων. Απέδειξε ότι ο Ιησούς Χριστός και το έργο του είχαν προκηρυχθεί από το Νόμο της Παλαιάς Διαθήκης και έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο. Πολέμησε δε ιδιαίτερα τους αιρετικούς Δονατιστές και μεγάλυνε την Εκκλησία με την διδασκαλία των θείων δογμάτων. Ο Άγιος Σίλβεστρος πέθανε ειρηνικά σε βαθιά γεράματα, την 31η Δεκεμβρίου του 335 μ.Χ.

Ιερομάρτυρος Θεαγένους, επισκόπου Παρίου (†320).Μαρτύρων Βασιλείου του εξ Αγκύρας *, Θεοπέμπτου, Θεοπίστου, Σεργίου. Νεομάρτυρος Γεωργίου του Ίβηρος, του εν Μυτιλήνη (†1770), Σεραφείμ οσίου εν Σαρώφ (†1833).

  • Ο Βασίλειος καταγόταν από την Άγκυρα της Μ. Ασίας και έδρασε στους χρόνους του ειδωλολάτρη αυτοκράτορα Ιουλιανού του Παραβάτη. Για τη μεγάλη του δράση στο δημόσιο κήρυγμα συνελήφθη και παρουσιάστηκε στον ηγεμόνα Σατορνίλο όπου με θαυμαστή παρρησία ομολόγησε τον Χριστό. Για την ομολογία του αυτή μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη όπου υπέστη φρικτά βασανιστήρια αλλά εξήλθε σώος. Οδηγήθηκε και πάλι δέσμιος στην Καισαρεία όπου καταδικάστηκε από τον άρχοντα σε θηριομαχία, κατά τη διάρκεια ειδωλολατρικής εορτής. Τον φόνευσε λέαινα και έτσι έλαβε τον στέφανο της άθλησης. Τα ιερά λείψανα του κηδεύτηκαν με την πρέπουσα τιμή σε επίσημο τόπο όπου και ανηγέρθη ναός στο όνομά του.

Οσίων Θεοδότης (μητρός αγ. Αναργύρων), Μάρκου του κωφού και Νείλου.


Πηγή: ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ  & ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ